بررسی همبستگی بین بهزیستی روانی و حس انسجام در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی-واحد تهران مرکز

سابقه و هدف: حس انسجام یک جهت‌گیری شخصی نسبت به زندگی است که کنترل بر استرس را ارزیابی می کند و بهزیستی روانی جزء روان‌شناختی کیفیت زندگی را تشکیل می‌دهد. گرچه حس انسجام و بهزیستی روانی می‌تواند چارچوب مناسبی برای سازش‌یافتگی داشته باشند اما پژوهشگران تا کنون آنها رابه‌طور تجربی مورد بررسی قرار نداده‌اند. بدین‌ترتیب هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین حس انسجام و بهزیستی روانی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی–واحد تهران مرکز است. مواد و روشها: 400 نفر از دانشجویان (200 دختر و 200 پسر) با تکمیل نشانگر بهزیستی روانی و پرسشنامه حس انسجام در این پژوهش شرکت کردند. برای تحلیل آماری داده‌های پژوهش از شاخصها و روشهای آماری شامل میانگین، فراوانی، درصد، آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که 70% واریانس کل مربوط به حس انسجام به‌وسیله متغیر بهزیستی روانی بیان می‌شود ( 70%=(R2. ضریب رگرسیون پیش‌بین نشان می‌دهد که بهزیستی روانی می‌تواند واریانس حس انسجام دانشجویان را به‌طور معنی‌دار تفسیر کند و ضریب تأثیر بهزیستی روانی (842/0= β) نشان داد که این متغیر با اطمینان 99/0 می‌تواند تغییرات مربوط به حس انسجام را تعیین کند و همچنین نتایج نشان داد که در کل دانشجویان دختر بهزیستی روانی بالاتری نسبت به دانشجویان پسر دارند درحالی‌که دانشجویان پسر حس انسجام بالاتری نسبت به دانشجویان دختر دارند. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر، نشانگر نقش مهم متغیر بهزیستی روانی در قلمرو حس انسجام است. همچنین توجه بیشتر به بهزیستی روانی که شامل احساس خوشبختی و رضایت از زندگی است و جزء روان‌شناختی کیفیت زندگی است، حس انسجام بالاتری را در دانشجویان فراهم می‌کند.